من به خـال لبت ای دوســــــت گرفتار شدم ******** تو که خود خال لبی از چه گرفتار شـدی
چــــشم بـــیمار تـــــو را دیدم و بیمار شدم ******** تو طبیب دل مایی ز چه بیمـــــــار شدی
فـــــارغ از خود شدم و کوس انـــاالحق بزدم ******** تو که فارغ شده بودی ز همه کون و مکان
هــــــمچــو مـنـــصور خـریدار سر دار شدم ******** دار منــــصور بریدی همه تن دار شـــــــدی
غم دلـــدار فکنده اســت به جانم ، شرری ********* عشق معشوق و غم دوست بزد و بر تو شرر
کـــــه بــه جـــان آمدم و شهره بازار شدم ********* ای کـــه در قول و عمل شهره بازار شدی
در میــخانه گشایید به رویم ، شــب و روز ********** مسجد را روح و روان بخشــیـــــدی
که من از مسجد واز مدرسه ، بیزارم شدم ********** وه که بر مسجدیــــان نقطه پرگـار شدی
جامـــه زهد و ریــــا کندم و بر تــــن کردم ********** خـرقه پیـــــر خراباتی ما ســـیره توست
خـــــرقه پیر خـــــراباتی و هـــشیار شدم ********** امـــت از گـــقته در بار تـو هشیار شدی
واعـــــظ شــهر کـــه پــنـد خــود ازارم داد ********** واعـــظ شــــهر همه عمر بزد و لاف منی
از دم رند مـــــی آلـــوده مــدد کار شــــدم ********** دم عیسی مسیــح از تو دیــدار شـــدی
غروب شلمچه! ! !